Ο λευκός ιεραπόστολος ζούσε ειρηνικά σε ένα αφρικάνικο χωριό εδώ κι ένα χρόνο περίπου.
Μια μέρα ο αρχηγός του χωριού τον κάλεσε στη σκηνή του για να συζητήσουν για ένα μεγάλο πρόβλημα.
-Τι συμβαίνει αρχηγέ; ρώτησε ο ιεραπόστολος.
-Εσύ σε μεγκάλο μπελά! Χτες ανιψιά μου γκέννησε λευκό παιντί. Εσύ μόνος λευκός στο χωριό.
Αποφασίσω αν εσύ ζήσεις.
Ο ιεραπόστολος κοίταξε πίσω από τον αρχηγό προς την πλαγιά του βουνού.
-Κοίταξε γέρο μου. Ξέρω ότι φαίνεται άσχημο. Αλλά είναι απλώς μια παραξενιά της φύσης.
Λέγεται αλβιονισμός. Η διαφορετικότητα δε σημαίνει τίποτε. Παντού υπάρχουν εξαιρέσεις.
Για παράδειγμα, κοίταξε εκείνο το κοπάδι με τα άσπρα πρόβατα που βόσκουν στο λόφο απέναντι.
-Τα βλέπω.
-Τότε θα πρόσεξες ότι στο κοπάδι υπάρχει κι ένα μαύρο πρόβατο. Είναι το μοναδικό μαύρο πρόβατο σε όλο το χωριό αρχηγέ.
-Εντάξει, εντάξει. Αν εσύ ντεν μιλήσεις, ντεν μιλήσω κι εγκώ, είπε χλομιάζοντας ο αρχηγός.
